Kolor roku 2014

Pantone, firma będąca światowym autorytetem w dziedzinie koloru ogłosiła niedawno, że kolorem na 2014 rok zostaje odcień 18-3224, czyli Radiant Orchid.

Amerykańska firma Pantone Color Institute w 1963 roku wprowadziła system oznaczeń kolorów, znany jako skala Pantone.  To prawdziwa "biblia" kolorów, znana każdemu związanemu z projektowaniem, aranżacją i designem.

Wybór koloru roku to jeden z najciekawszych aspektów działalności firmy Pantone. Jak się go wybiera? Co 6 miesięcy, w dwóch wybranych europejskich stolicach, spotykają się znawcy trendów z całego świata. Podczas dwudniowego spotkania debatują nad tym, który kolor będzie wiodący w przyszłym roku. 2014 rok należeć będzie do koloru fioletowej orchidei!

Jak usunąć starą tapetę?

PRZYGOTOWANIA DO PRACY

Podczas zrywania tapet nie unikniesz bałaganu, dlatego przed przystąpieniem do tej czynności przygotuj odpowiednio pomieszczenie do przeprowadzanych prac. Stojące przy ścianie meble zsuń na środek pokoju i przykryj je folią malarską. Zabezpiecz nią również podłogę. Osłony wymagają również włączniki światła i gniazdka elektryczne. Możesz je zakleić taśmą maskującą. Przygotuj też niezbędne narzędzia i produkty: nożyk introligatorski lub wałek kolczasty, szpachelkę, specjalny preparat do usuwania tapet, wiadro, szczotkę do czyszczenia ścian, wałek lub gąbkę, papier ścierny do usuwania resztek tapety i masę szpachlową do naprawiania ewentualnych ubytków w ścianie.

ŚRODEK DO USUWANIA TAPET

Skuteczne i szybkie usunięcie tapety z powierzchni ściany zapewni nam użycie specjalnego środka do usuwania tapet. Takie preparaty przeznaczone są do łatwego zrywania wszystkich rodzajów tapet, również tych grubych, jak np. tapety winylowe, bez ryzyka uszkodzenia podłoża. Wsiąkają one w tapetę, osłabiając działanie kleju, dzięki czemu bryty materiału powinny bez większych problemów odchodzić od ściany.

Preparaty do usuwania tapet mają najczęściej postać koncentratów, które należy rozcieńczyć z odpowiednią, wskazaną przez producenta ilością wody. W przypadku tapet papierowych może być to np. 25-30 l wody lub 15-20 l gdy zrywamy tapety grube lub ciężkie. Otrzymany roztwór nanosi na powierzchnię ściany pokrytej tapetą za pomocą szczotki lub wałka. Zazwyczaj 0,5 l preparatu do usuwania tapet wystarcza na około 100 m² powierzchni. Przed zakupem odpowiedniej ilości środka wato jednak zwrócić uwagę na deklarowaną przez producenta wydajność danego preparatu. 

Przed przystąpieniem do nanoszenia środka na tapety winylowe, zmywalne lub lakierowane, należy je ponacinać, aby płyn mógł dostać się pod spód. W tym celu można posłużyć się nożykiem introligatorskim lub kolczastym wałkiem. Po naniesieniu obficie preparatu na tapetę i odczekaniu wymaganego czasu, można przystąpić do usuwania okładziny. Wystarczy chwycić róg tapety i pociągnąć w dół pod niewielkim kątem. Nie należy zrywać tapety gwałtownymi ruchami, gdyż mogłaby odejść razem z tynkiem. Bardziej oporne fragmenty może ściągać ze ściany przy pomocy szerokiej szpachelki.

USUWANIE TAPETY WINYLOWEJ

Tapetę winylową, która składa się z dwóch warstw najlepiej jest usuwać w dwóch etapach. Wierzchnią warstwę można oderwać od spodniej bez konieczności używania w tym celu specjalnego płynu. Spodnią warstwę należy nakłuć lub naciąć i nasączyć preparatem do usuwania tapet, a następnie zerwać lub zeskrobać szpachelką.

ZAKOŃCZENIE PRAC

Po zerwaniu tapety na ścianie mogą pozostać jej niewielkie fragmenty. Pozbędziesz się ich zwilżając je wodą i zeskrobując szpachelką lub szlifując papierem ściernym. Na koniec przemyj dokładnie ścianę wodą przy pomocy twardej szczotki, nie dopuść tylko do zawilgocenia muru. Gdy ściana wyschnie ewentualne ubytki zaszpachluj wcześniej przygotowaną masą szpachlową. Po jej wyschnięciu zagruntuj ścianę. Tak przygotowana może być malowana lub pokrywana dowolną okładziną ścienną.

Źródło: http://www.leroymerlin.pl/porady

Biokominek

Ten moment po ciężkim dniu, gdy wchodzimy do łazienki i możemy zrelaksować się w wannie pełnej gorącej wody z dodatkiem ulubionego aromatycznego olejku...

... a gdy do tego posiadamy biokominek i możemy podziwiać blask i ciepło bijące od niego - marzenie!

Prezentujemy Wam aranżacje łazienki w naszym wykonaniu z użyciem biokominka:

 

 

 Zapraszany na naszą stronę: http://www.domdecor-meble.pl

i na Facebook'a: https://www.facebook.com/domdecor.zawadzka

Jak wyczyścić piekarnik i kuchenkę?

Widok przypalonego tłuszczu i zaschniętych resztek jedzenia na kuchence nie należy do najprzyjemniejszych. 

Aby tego uniknąć najlepiej przecieraj płytę kuchenki, jak tylko skończysz gotować. Jej powierzchnia jest wówczas wciąż ciepła, a to z pewnością ułatwi usunięcie brudu. Oczywiście odczekaj na tyle, aby się nie poparzyć. Oprócz licznych środków do czyszczenia, kuchenkę możesz wyczyścić używając roztworu wody i octu. Sporządź go w proporcji 1:1, a następnie nasącz nim ściereczkę i zacznij przecierać kuchenkę. Brud bez problemu powinien od razu zniknąć.

O ile umycie kuchenki może pójść szybko i sprawnie, o tyle doszorowanie piekarnika jest nieco trudniejsze. Niestety nagromadzony w nim tłuszcz nie wpływa dobrze na pieczone potrawy. Po pierwsze nie są one wtedy zbyt zdrowe, a po drugie przesiąkają zapachem dania przyrządzanego wcześniej.

Zanim jednak zabierzesz się do czyszczenia, przeczytaj najpierw instrukcję obsługi, na której znajdują się zwykle informacje mówiące o ograniczeniach związanych ze środkami chemicznymi. Istnieje bowiem prawdopodobieństwo, że do Twojego piekarnika niektóre środki nie są polecane. Z tego też względu nie powinno lekceważyć się zaleceń znalezionych w instrukcji obsługi.

Najpopularniejszą metodą wyczyszczenia piekarnika przy użyciu naturalnych środków, jest zastosowanie mieszanki sporządzonej z octu i gorącej wody. Z tych właśnie składników przygotuj roztwór mieszając składniki w stosunku 1:1. Możesz dodać do niego także odrobinę płynu do mycia naczyń, w celu zniwelowania zapachu octu. Następnie umyj piekarnik sporządzonym roztworem, a potem przetrzyj go jeszcze szmatką nasączoną samą wodą.

Do czyszczenia piekarnika możesz także użyć dostępnych na rynku, specjalnych środków czystości. Sposób ich użycia przedstawiony jest na opakowaniu każdego z produktów. Zwykle tego typu środkiem czystości spryskuje się piekarnik i zostawia na kilka godzin, bądź nawet na całą noc. Nie czyść nigdy piekarnika, gdy będzie jeszcze gorący, bowiem taki zabieg może skończyć się przykrym poparzeniem rąk.

Do bardzo zabrudzonego piekarnika idealnie nadaje się soda oczyszczona. Sposób postępowania jest jednak trochę bardziej skomplikowany. Polega on na sporządzeniu papki z wody i sody oczyszczonej. Tak przygotowany roztwór nakładaj na całą powierzchnię piekarnika używając przy tym niewielkiego pędzelka, bądź zużytej szczoteczki do zębów. Warto także przed tym zabiegiem założyć gumowe rękawiczki w celu ochrony rąk. Następnie pozostaw mieszankę w piekarniku na kilkanaście minut. Po tym czasie rozpocznij szorowanie jego wnętrza szczoteczką, rozcierając roztwór okrężnymi ruchami. Niekiedy może zdarzyć się tak, że czyszczenie będzie wymagało nałożenia kolejnej warstwy papki. Gdy brud zacznie schodzić z piekarnika, zbierz całą mieszankę przy pomocy wilgotnej ściereczki, bądź gąbki. Upewnij się, czy w urządzeniu nie zachowały się żadne pozostałości sody oczyszczonej.

Do czyszczenia piekarnika możesz także użyć dostępnych na rynku, specjalnych środków czystości. Sposób ich użycia przedstawiony jest na opakowaniu każdego z produktów. Zwykle tego typu środkiem czystości spryskuje się piekarnik i zostawia na kilka godzin, bądź nawet na całą noc. Nie czyść nigdy piekarnika, gdy będzie jeszcze gorący, bowiem taki zabieg może skończyć się przykrym poparzeniem rąk.

Źródło: tesco.pl

Zapraszamy do nas:   http://www.domdecor-meble.pl

Słoiki - pomysł na nietypowe świeczniki

Słoiki - mogą służyć nie tylko do kiszenia ogórków, wkładania dżemów lub robienia różnego rodzaju przetworów.

Można samodzielnie, małym kosztem wyczarować z nich piękne świeczniki, które ozdobią nasz dom, mieszkanie czy ogród.

Oto kilka propozycji: 

Kolektory słoneczne

Rosnące koszty utrzymania domu sprawiają, że coraz większa liczba inwestorów decyduje się na montaż kolektorów słonecznych. Najczęściej wykorzystuje się je do podgrzewania wody do mycia.

50-60 proc. - nawet o tyle można zredukować rocznie koszty ogrzewania wody montując kolektory.

Niezależnie od tego, czy będziemy montowali instalacje solarną w nowym, czy remontowanym domu, składa się ona zawsze z takich samych elementów. Najważniejsze z nich to:

KOLEKTORY - płaskie lub próżniowo-rurowe. Pierwsze składają się z absorbera, czyli płaskie płyty pokrytej warstwa pochłaniająca (absorbująca) promieniowanie słoneczne. Do płyty przymocowane są przewody, w których przepływa płyn solarny (zwykle glikol), odbierający wytworzone ciepło. Drugie - składają się z zestawu kilkunastu szklanych rur z umieszczonym wewnątrz absorberem.

ZASOBNIK NA CIEPŁĄ WODĘ - a on znacznie większą pojemność niż na przykład model przeznaczony do współpracy z kotłem. Gromadzi bowiem ciepło wytworzone przez kolektory w słoneczne dni.

GRUPA POMPOWA - zawiera pompę obiegową, która wymusza przepływ glikolu pomiędzy kolektorami a zasobnikiem; termometry kontrolujące temperaturę glikolu oraz zawór bezpieczeństwa. 

ELEKTRONICZNY REGULATOR - steruje działaniem instalacji solarnej.

NACZYNIE WZBIORCZE - chroni przed wzrostem ciśnienia w instalacji. 

Pięć najważniejszych i najczęściej zadawanych pytań o instalacje oraz urządzenia grzewcze stosowane w naszych domach:

KIEDY WARTO ZAINSTALOWAĆ KOLEKTORY SŁONECZNE?

Montaż kolektorów słonecznych warto wziąć pod uwagę w następujących sytuacjach:

Woda do mycia jest lub będzie ogrzewana za pomocą drogiego paliwa - prądu, oleju opałowego czy gazu płynnego. W tej sytuacji koszty eksploatacji będą dość wysokie i tym większe, im więcej zostanie zużytej ciepłej wody. Tak dzieje się na przykład, gdy mamy liczną rodzinę lub korzystamy na co dzień z panelu prysznicowego z kilkoma dyszami czy dużej wanny z hydromasażem. Montując instalację solarną w takim domu, możemy obniżyć koszty ogrzewania więcej niż o połowę. Natomiast gdy woda ogrzewana jest gazem z sieci oszczędności nie są już tak znaczne, gdyż jest on tańszy niż płynny, a także niż olej i prąd. Poza tym, w okresie letnim poważną pozycję na fakturze za gaz ziemny stanowią opłaty stałe (przesyłowa, zmienna), na których wielkość nie mamy wpływu.

Chcemy mieć wygodny sposób ogrzewania wody. Wiele osób korzysta z tanich, ale uciążliwych sposobów podgrzewania wody do mycia. Są to na przykład kotły opalane węglem lub drewnem. Wówczas należy codziennie w nich rozpalić, aby mieć ciepłą wodę. Montaż kolektorów rozwiązuje ten problem zwłaszcza latem, chociaż nie do końca. Jeśli bowiem w tym okresie zdarzy się kilka deszczowych lub pochmurnych dni, to w krótkim czasie zapas ciepłej wody zmagazynowany w zasobniku solarnym wyczerpie się. Dlatego najlepiej zamontować zbiornik wyposażony w grzałkę elektryczną, która włączy się automatycznie, gdy zajdzie taka potrzeba. Może się okazać, że eksploatacja kolektorów słonecznych wraz z grzałką jako awaryjnym źródłem ciepła kosztuje nas tyle, co węgiel spalany do tej pory w kotle. Choć koszty będą porównywalne, to wygoda przygotowania ciepłej wody znacznie większa.

Oczekujemy niskich kosztów użytkowania instalacji w przyszłości. Część inwestorów budujących nowy dom bierze pod uwagę włączenie kolektorów w system wspomagający ogrzewanie wody na cele grzewcze. Jest to jednak dość drogie rozwiązanie (instalacja solarna jest wówczas bardziej skomplikowana) i nie gwarantuje niestety szybkiego zwrotu poniesionych nakładów. Mimo to niektórzy traktują je jako inwestycję na przyszłość, która zabezpieczy ich przed nieuchronnym wzrostem cen energii cieplnej i kolejnymi kryzysami paliwowymi.

Planujemy basen w ogrodzie. Odpowiednią temperaturę wody w basenie zewnętrznym najprościej można uzyskać za pomocą grzałki elektrycznej, ale będzie to dość drogie rozwiązanie. Zamiast niej możemy zastosować kolektory słoneczne. W ciepłe dni podniosą one temperaturę wody, umożliwiając komfortową kąpiel.

• Uwaga! Gdy nie korzystamy z basenu, należy go przykrywać. Zapobiegnie to parowaniu ciepłej wody, czyli stratom ciepła, które według fachowców mogą sięgać nawet 60-70 proc. W ten sposób nawet w chłodny dzień temperatura wody w basenie znacznie nie spadnie.
• 
  

GDZIE ZAMONTOWAĆ KOLEKTORY SŁONECZNE?

Naj­czę­ściej ko­lek­to­ry sło­necz­ne mon­tu­je się na dachu stro­mym (na po­kry­ciu lub wbu­do­wu­je w połać). Można je rów­nież umie­ścić na dachu pła­skim, ele­wa­cji domu lub w ogro­dzie. Zbior­nik so­lar­ny umiesz­cza się za­zwy­czaj w tym samym po­miesz­cze­niu co urzą­dze­nie grzew­cze, czyli ko­cioł ga­zo­wy lub na pa­li­wa stałe bądź pompę cie­pła.

KO­LEK­TO­RY: Od wła­ści­we­go usta­wie­nia ko­lek­to­rów za­le­ży ich spraw­ność. W na­szych wa­run­kach kli­ma­tycz­nych naj­le­piej je za­mon­to­wać:

• Od strony południowej - zapewni to najwyższą efektywność kolektorów. Na szczęście niewielkie odchylenie od tego kierunku (do 45 stopni) nie wpływa na znaczne obniżenie spadku ich całorocznej efektywności. Jeżeli jednak musimy zamontować kolektory od strony wschodniej lub zachodniej, należy wtedy zwiększyć ilość paneli słonecznych albo podzielić je na dwie grupy. W tym ostatnim wariancie część kolektorów montuje się na połaci wschodniej, a pozostałe - na zachodniej. Wówczas rano pracuje jedna, a po południu druga grupa kolektorów.

• Pod kątem 30-60 stopni - jeśli nachylenie dachu jest odpowiednie, wówczas panele słoneczne montujemy na nim. Ale, gdy dach ma skomplikowany kształt i z tego powodu zbyt małą powierzchnię do montażu kolektorów, to pozostaje umieścić je w przydomowym ogrodzie bądź na elewacji. Należy wtedy zastosować odpowiednie wsporniki, które umożliwią nam uzyskanie właściwego kąta nachylenia. Konstrukcję wsporczą wykorzystujemy również wtedy, gdy kolektory zostaną zainstalowane na dachu płaskim.

ZBIORNIK SOLARNY

Niezależnie od tego, czy montujemy zasobnik w nowym, czy istniejącym domu, najlepiej jeśli znajduje się on jak najbliżej kolektorów słonecznych. Dzięki temu łączące je rury instalacji solarnej (miedziane lub stalowe) są krótkie. W efekcie koszty inwestycji będą mniejsze, a sprawność systemu wysoka ze względu na małe straty ciepła. Nie możemy przy tym zapomnieć o zaizolowaniu rur otulinami z kauczuku syntetycznego o grubości 25-30 mm na zewnątrz i przynajmniej 20 mm wewnątrz domu. Zbiornik solarny jest dość duży - ma pojemność 250-300 l. Dlatego w zamieszkałym domu nie jest łatwo znaleźć dla niego odpowiednie miejsce. Z tego względu podczas modernizacji instalacji ciepłej wody, fachowcy chętnie umieszczają zasobnik na poddaszu.

Uwaga! Przed zainstalowaniem zbiornika solarnego na poddaszu, zasięgnijmy koniecznie rady specjalisty (na przykład inżyniera konstruktora), czy strop wytrzyma takie obciążenie. Właściwą współpracę zasobnika solarnego oraz źródła ciepła, na przykład kotła gazowego, umożliwia specjalnie dobrana automatyka.

ILE KOSZTUJE MONTAŻ KOLEKTORÓW SŁONECZNYCH?

Firmy mają w ofer­cie spe­cjal­ne ze­sta­wy (pa­kie­ty) do przy­go­to­wa­nia cie­płej wody. Naj­po­pu­lar­niej­sze są te prze­zna­czo­ne dla 2-4-oso­bo­wej ro­dzi­ny, skła­da­ją­ce się z 2-3 ko­lek­to­rów pła­skich, za­sob­ni­ka so­lar­ne­go i sze­re­gu ele­men­tów umoż­li­wia­ją­cych wy­ko­na­nie in­sta­la­cji so­lar­nej. Kosz­ty za­ku­pu.

• Koszt zakupu: Koszty zakupu instalacji słonecznej zależą przede wszystkim od jej wielkości, wymaganej ilości oraz rodzaju kolektorów (płaskie są z reguły tańsze niż próżniowo-rurowe), pojemności zbiornika ciepłej wody i zastosowanego sterowania.

Cena pa­kie­tu waha się od 6 do 15 tys. zł, a nawet 20 tys. zł. Uwaga! Ku­pu­jąc ko­lek­to­ry sło­necz­ne w pa­kie­tach mamy gwa­ran­cję, że po­szcze­gól­ne czę­ści ze­sta­wu są od­po­wied­nio do sie­bie do­pa­so­wa­ne.

Kosz­ty ro­bo­ci­zny. Za­le­żą one przede wszyst­kim od stop­nia skom­pli­ko­wa­nia in­sta­la­cji, od­le­gło­ści po­mię­dzy ko­lek­to­ra­mi i za­sob­ni­kiem oraz przy­ję­te­go ro­dza­ju rur (mie­dzia­ne mogą być łą­czo­ne przez lu­to­wa­nie lub za­ci­ska­nie, ze stali nie­rdzew­nej - wy­łącz­nie przez za­ci­ska­nie), a także re­gio­nu, w któ­rym wy­bu­do­wa­ny jest dom (w cen­tral­nej Pol­sce bę­dzie dro­żej, niż na przy­kład we wschod­niej czę­ści kraju, gdzie ro­bo­ci­zna jest tań­sza).

Wpływ na te kosz­ty ma rów­nież spo­sób mon­ta­żu ko­lek­to­rów - naj­droż­sze są ze­sta­wy do in­sta­la­cji pa­ne­li wbu­do­wa­nych w dach. Tań­sze jest umiesz­cze­nie ko­lek­to­rów na spe­cjal­nych wspor­ni­kach na dachu pła­skim.

Za mon­taż stan­dar­do­wej in­sta­la­cji za­pła­ci­my za­zwy­czaj do 2000 zł. Je­że­li zaś bę­dzie po­trzeb­na ad­ap­ta­cja ze­sta­wu mon­ta­żo­we­go do nie­ty­po­wej da­chów­ki czy zaj­dzie ko­niecz­ność prze­cho­dze­nia ru­ra­mi so­lar­ny­mi przez kilka ścian, koszt ten może prze­kro­czyć 2500 zł.

• 6-20 tys. zł - koszty zakupu pakietu solarnego do przygotowania ciepłej wody.
• 2-2,5 tys. zł - wydatki na montaż kolektorów wraz z pozostałymi elementami instalacji.

JA­KIEJ OB­SŁU­GI WY­MA­GA­JĄ KO­LEK­TO­RY SŁO­NECZ­NE?

W cza­sie dzia­ła­nia in­sta­la­cja ko­lek­to­rów sło­necz­nych nie wy­ma­ga z re­gu­ły żad­nej ob­słu­gi. Naj­czę­ściej jest ona bo­wiem wy­po­sa­żo­na w ste­row­nik, który za­rzą­dza za­rów­no pracą ko­lek­to­rów sło­necz­nych, jak i do­dat­ko­we­go źró­dła cie­pła, na przy­kład kotła ga­zo­we­go czy grzał­ki.

Ste­ro­wa­nie. Na ste­row­ni­ku można usta­wić pro­gram cza­so­wy tak, aby droż­sze w eks­plo­ata­cji źró­dło cie­pła dzia­ła­ło tylko wtedy, gdy jest to ko­niecz­ne. Je­że­li bo­wiem latem świe­ci słoń­ce, praca ko­lek­to­rów za­zwy­czaj wy­star­cza, żeby za­pew­nić od­po­wied­nią tem­pe­ra­tu­rę wody w za­sob­ni­ku. Jeśli jed­nak pod­grza­na woda przez ko­lek­to­ry nie osią­ga wy­ma­ga­nej przez użyt­kow­ni­ka tem­pe­ra­tu­ry (cały dzień było po­chmur­no), wów­czas ste­row­nik włą­czy do­dat­ko­we źró­dło cie­pła. Dzię­ki ta­kie­mu roz­wią­za­niu wy­ko­rzy­stu­je­my ener­gię sło­necz­ną w mak­sy­mal­nym stop­niu i uzy­sku­je­my od­po­wied­ni kom­fort cie­płej wody.

Bez­pie­czeń­stwo dzia­ła­nia. Za­sob­nik cie­płej wody po­wi­nien być za­bez­pie­czo­ny przed moż­li­wo­ścią roz­wo­ju w nim nie­bez­piecz­nych dla na­sze­go zdro­wia bak­te­rii z ro­dzi­ny Le­gio­nel­la. Na­mna­ża­ją się one szcze­gól­nie szyb­ko w wo­dzie o tem­pe­ra­tu­rze 35-45 stop­ni C. W cza­sie ką­pie­li pod prysz­ni­cem mogą się do­stać do na­sze­go or­ga­ni­zmu i spo­wo­do­wać groź­ne w prze­bie­gu za­pa­le­nie płuc. Dla­te­go na ste­row­ni­ku naj­czę­ściej mamy moż­li­wość za­pro­gra­mo­wa­nia de­zyn­fek­cji ter­micz­nej. Po­le­ga ona na okre­so­wym pod­grze­wa­niu wody do wy­so­kiej tem­pe­ra­tu­ry - co naj­mniej 70 stop­ni C, w któ­rej bak­te­rie te giną. De­zyn­fek­cję na­le­ży za­pla­no­wać tak, by od­by­wa­ła się po tym, jak ko­lek­to­ry wstęp­nie pod­grze­ją wodę, czyli po po­łu­dniu.

Uwaga! In­sta­la­cja so­lar­na po­win­na być wy­po­sa­żo­na w ter­mo­sta­tycz­ny zawór mie­sza­ją­cy, który ochro­ni nas przed po­pa­rze­niem (mie­sza go­rą­cą wodę z zimną tak, aby z kranu po­pły­nę­ła woda o bez­piecz­nej dla nas tem­pe­ra­tu­rze, na przy­kład 38 stop­ni C).

Kon­tro­la ci­śnie­nia. Jest pro­sta, gdyż każdy sys­tem so­lar­ny wy­po­sa­żo­ny jest w ma­no­metr. Na urzą­dze­niu tym fa­cho­wiec może nam za­zna­czyć pra­wi­dło­wy prze­dział ci­śnie­nia w in­sta­la­cji. Jeśli spad­nie ono gwał­tow­nie, świad­czy to o po­ja­wie­niu się nie­szczel­no­ści i wy­cie­ku płynu so­lar­ne­go w sys­te­mie.

Prze­gląd tech­nicz­ny. Obej­mu­je on zwy­kle czysz­cze­nie i kon­tro­lę ko­lek­to­rów, spraw­dze­nie stanu izo­la­cji ter­micz­nej, wszyst­kich po­łą­czeń w in­sta­la­cji oraz płynu so­lar­ne­go (gdy po­ja­wi się w nim osad, ko­niecz­ne jest płu­ka­nie in­sta­la­cji i na­la­nie no­we­go płynu).

Pod­czas wi­zy­ty ser­wi­sant po­wi­nien rów­nież skon­tro­lo­wać stan anody ma­gne­zo­wej, która za­bez­pie­cza zbior­nik cie­płej wody przed ko­ro­zją. W cza­sie dzia­ła­nia bo­wiem anoda się zu­ży­wa i co 3-5 lat trze­ba ją wy­mie­nić. Można ją za­stą­pić znacz­nie trwal­szą, ale i droż­szą anodą ty­ta­no­wą. Za po­mo­cą roz­bu­do­wa­nej au­to­ma­ty­ki mo­że­my ste­ro­wać wy­daj­no­ścią in­sta­la­cji so­lar­nej oraz grzew­czej.

Autor:

Stefan Żuchowski

Źródło: Ładny Dom